OP#6:Spoken Poetry

PAGTABUYAN

Natapos na ang taon ngunit ano nga ba ang ating mga karanasan. 

Mga karanasang nag bigay satin ng kasiyahan, kalungkutan, pighati at kabiguan.

pero ako? isa lamang akong tao, 

taong maraming kwento, 

taong maraming kwento,

punong puno ng masasayang alala na ngayoý nag laho na.

Isang araw dumating ang kalbaryo

Di alam kung anong gagawin

Pinag tabuyan na para bang walang pinagsamahan 

na mistulang sarili mong ama ikaý pag tabuyan.

Ama bakit? ano aking nagawa kung pag tabuyan moko ay parang wala

Pero masaya ako ama, masaya ako dahil may nakasama akong tao 

Nung panahong akoy walang wala na. 

Isang tao nag bigay ngiti nung panahong akoy bibigay na 

Masaya ako ama dahil napapasaya nya ako 

Masaya ako dahil napapasaya ko din sya 

Ngunit sayang akala mo hanggang dulo na may hangganan din pala. 

Yung feeling na ang sayang marinig ng kanyang Tinig ngunit 

Ang sakit dahil iba ang kanyang sinasambit

Kaya rin pala nung tinatawag ko sya 

Di sya lumilinong kase nakakita nanaman sya ng panibagong destinasyon 

Tinuring mong pangalawa kahit ako yung una

Alam mo din ba na gabi gabi umiinom ako

Oo may hangover pako sa mga bakas ng sakit na kahapong dulot mo

Pero isang tagay pa mag momoveon nako. 

Pero salamat sa mga wakas na ito dahil 

Nag silbing aral ito sa buhay na naging parte mo.